1 Ağustos 2009 Cumartesi

HOŞGELDİN DEFNE

Defne 31 haftalıkken, doğana kadar erken doğum konusunda hiç bir fikrimiz yoktu. Kızımız bize bir süpriz yapmış ve 23 Mart 2009 tarihinde, 1300gr doğdu. Önce bir telaş içinde neyin ne oluğunu anlayamadan bir kaç gün geçti emin ellerde idik hastanemiz ve doktorumuzdan ordaki hizmetten de çok memnunduk ve belkide birazda bunların etkisiyle daha erken doğum nedir ne gibi sıkıntıları vardır bilemedik ta kii özel hastaneden ayrılıp bir devlet hastanesine geçesiye kadar çünkü Defnenin tamamlaması gereken 40 haftayı hastane ortamında geçirmesi gerektiğini bazı özel koşulların gelişebileceğini öğrendik. Zor günlerimiz başlamıştıı... Bunları anlatıp anlatmama konusunda kararsızım güzel olan hiç bir şey kolay elde edilmez biliyorum annelikde çok zor ama bazıları için daha da zor, bazıları içinde ÇOK daha zor bunuda gittiğimiz hastanede yoğun bakımda yatan diğer bebekleri görünce anlayıp hala kontrollere gittikçe orda dinlediğimiz hikayelerden sonrada bolca şükredip allahımıza dualar ettiğimiz bu günlerde farkediyorum. Erken doğan bebeklerin o kadar çok sağlık sorunları oluyormuş ki çok şükür ki Defne sadece erken doğdu ve sağlığı ile ilgili hiç bir sorunumuz olmadı ordan kaptığı rota virüsü dışında. Doktorlar hastalığın 15 gün kadar süreceğini söylemesine rağmen bizim kızımız güçlü bir bebekti ve çok kısa zaman içinde atlattı. Erken doğan bebekler çok zeki ve hareketli mücadeleci olur diyorlar sanırım daha doğar doğmaz yaşamda kalma mücadelesini verdikleri ve bir çok acıyı çok küçükken tattıkları için. Aslında o kadar çok şey var ki yazılabilecek ama ben çok kötü şeylerden bahsetmek istemiyorum o günler geride kaldı ve biz ameliyat olmadan herhangi bir müdahale gerektirmeden sadece anne karnında geçirmesi gereken süreyi ve gereken kilo alımını sağlaması için biraz hastanede kaldık !!!
Doktorlar gelipte artık yavaş yavaş çıkışa doğru yaklaşıyorsunuz dediklerinde hepimiz çok mutlu olmuş bir o kadarda korkmuştuk. Defne çok küçüktü 1800gr olmuştu ve çok dikkatli olmak gerekiyordu. Ama artık biran önce hastane ortamından da kurtulmak istiyorduk ve işte o gün gelmişti doktorlar öğleden sonra taburcu olacağımızı söylediler tabi çıktıktan sonrada başımıza neler gelebileceğini anlattılar, nelere dikkat etmemiz gerektiğini de:( bizim bir acil durum olduğunda hemen neler yapmamız gerektiğini en yakında çocuk yoğun bakım hastanesi nerdeyse oraya yetişmemiz gerektiğini söylediklerinde donmuş kalmıştım o an anladım ki daha hiç bir şey normale dönmemişti babannemiz geldi bize ilk olarak yardıma herşeyine çok dikkat edilecek çok titiz davranılacaktı. Ama artık evimizde olacaktık o bile bize iyi gelecekti biliyordum eve geldiğimizde Babası ve teyzesinin bize hazırlamış olduğu güzel odamızla karşılandık artık evimizdeydik ve o günler geride kalacaktı işte bundan sonraki güzel günler de burada kalacak... "HOŞGELDİN DEFNE" prensesimiz, güzel kızımız, evimizin neşesi hoşgeldinnn.