Bazı günler anne ve babam sabah erkenden uyanıyor telaşlı bir hazırlıktan sonra arabamıza binip yola koyuluyoruz, yol ne kadar sürüyor ben hiç bilemiyorum çünkü her arabaya bindiğimde uyuyakalıyorum uyandığımda ise kendimi bir salonda beklerken buluyorum sonra ismimi söylüyorlar biz içeri giriyoruz beni arabamdan alıp hemşire ablalar doktor muayenesi için hazırlıyorlar doktor ablalarımda evire çevire bana baktıktan sonra (arada bir bu mıncıklamalar kusmaya dönüşebiliyor elimde olmadan) bizimkilerle başlıyor bir sohbet ne yapıyorum ne yapmıyorum vs vs. sanırım annem biraz fazla sorular soruyor :) işimiz bittikten sonrada bazı günlerde aşı denilen şu canımı yakan ama sağlığım için olduğum iğneler var işte bu günleri hem çok seviyorum hem hiç sevmiyorum. Sevmiyorum canım acıyor, seviyorum annem ve babam bana mutlaka güzel bir oyuncak alıyorlar sanırım benim o çok ağlamam ve bu hastaneye hala geliyor olmamıza dayanımıyorlar. İşte bu ayki yeni oyuncağımda bu. Babamın ne zamandır baktığı ama almayı bir türlü fırsat bulamadığı ama şu anda benim bayıla bayıla oynadığım oyuncağım. 
